[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

Ik keek haar aan maar zei niks.
"Hoe gaat het met jou?"probeerde ik van onderwerp te veranderen.

Ik hoorde een stuk beter had ik opeens in de gaten.
Ik hoorde de wind door de bomen duidelijker ik hoorde de vogels in de lucht.
Ik hoorde de emoties van Olivia.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar de grond, ik wist niet wat ik moest antwoorden.
Ik had geen pijn, behalve een beetje op de plaats waar de man me geslagen had ... maar fysiek ging het niet goed met me.

merel :

Ik voelde haar pij ik wist wat ze mee maakte.
"Olivia ik wou dat ik kon zeggen dat het slijt maar dat doet het niet."

Ik vond het zo erg voor haar.
Ik wou gewoon dat niemand dit hoefde mee te maken.

Olivia Elaine Newton


Ik blijf wat naar de grond kijken en zie het beeld weer voor me, ik kijk wat naar mijn verschrikkelijke jurk die lichtelijk gescheurd is en barst weer in tranen uit.

Merel :
Ik wou Olivia zo hard troosten maar wist dat dat niet te troosten was.
Ik legde een hand op haar schouder.

Ik zuchtte.
Ik wist dat ik er nog elke dag last van had en het echt altijd heel vers blijft.

Olivia Elaine Newton

Ik schrik van de hand op me en schiet overeind, ik loop achteruit en dan gaat net de deur open.
Robin komt er in.
Ik ren naar de andere kant van het hutje toe en ga daar bevend in een hoekje zitten.

Merel :
Ik probeerde op te staan en na Olivia toe te gaan.
Ik botste tegen een paar stoelen en tafel aan.

Toen ik uiteindelijk bij haar was knielde ik voor haar neer.

"het spijt me.Ik bedoelde het niet zo , maar je moet sterk zijn die man aan durven kijken als je hem voor je ziet."

Olivia Elaine Newton

Ik schudde mijn hoofd '' h...het ligt niet aan jou, m..maar ik zag de beelden weer voor me en toen legde jij je h..hand op mijn schouder en toen .. '' zeg ik dan al snikkend.
Robin blijft geschrokken in de deuropening staan.

Merel :

Ik zuchtte.
"Ik weet hoe dat voelt , elke avond als ik mijn ogen dicht doe dan voel ik de aanrakingen zijn stem zijn gezicht zijn alles . Ik weet zelfs wat die tegen me zei."

er kwamen tranen uit mijn ogen en kwamen door de doek om mijn ogen heen.

"De enige die ik vertrouwde heeft mij verlaten."

Olivia Elaine Newton

Samen zitten we huilend op de grond '' ik weet niet wat hem bezielde, ik weet wel dat het hem veel spijt ... ik vind het zo erg voor je '' zeg ik dan snikkend.

Merel :

Robin liep richting ons.
"Sorry meiden dat ik jullie huil uurtje moet storen maar wat zijn nu jullie plannen ?"

Ik zuchtte.
"Nou mijn plannen is om dit te overwinnen en er mee leren om te gaan."

Hij keek me aan.
"Ik snap dat jullie een zware tijd nu hebben gehad maar jullie zijn sterk vecht er tegen."

Ik hoorde zij stem duidelijk sterk en vecht waren de woorden die in mijn hoofd bleven hangen.

Ik stond op.
"Ik heb genoeg gehuild nu ga ik nog alleen maar aan me zelf denken."

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Merel en sta dan ook op '' Merel .. ik laat je even alleen, ik wil me graag opfrissen .. en al helemaal graag omkleden '' zeg ik dan tegen haar.

Merel :
Ik knikte.
Ik begreep dat ze dat wou .
Dat was ook e eerste dingen dat ik wou op dat moment.
Robin kwam bij me zitten.
Hij was stil.

Ik voelde een koude rilling over mijn rug.
Robin zag dat ik het koud had en sloeg een deken om me heen.

Ik voelde zijn adem dichtbij.
Zijn armen voelde net als die van Ivon warm en vertrouwd.

Olivia Elaine Newton

Ik loop een beetje schrikkerig door het bos heen, bij elk geluidje spring ik nog net geen meter de lucht in.

Na een tijdje kom ik bij het paleis aan, Ivon loopt buiten.
Hij loopt op me af '' gaat alles goed met Merel ? '' zegt hij dan bezorgd.
'' Als je dat wilt weten ga je het zelf maar vragen '' zeg ik dan, ik loop standvast door.
Ik vraag een van de dienstmeiden voor een bad, ze knikt en loopt weg.
Ik loop door naar boven, na een tijdje komt ze het bad brengen.
Zodra hij klaar is en de dienstmeid wegloopt doe ik snel het jurkje uit en ga het bad in.
Ik sluit mijn ogen even en probeer mijn nek schoon te maken.
Opeens zwiept mijn kamerdeur open, Ivon staat er.
Zo snel als ik kan pak ik een handdoek en leg die over de ton heen.
Ik probeer me er zo veel mogelijk onder te stoppen '' wat doe je hier in godsnaam ?! '' roep ik dan geschrokken uit.
Hij loopt op me af '' vertel me alsjeblieft hoe het met Merel gaat '' zegt hij dan.
Ik probeer steeds verder onder de handdoek weg te kruipen.
'' Waarom ga je niet zelf naar haar toe ? '' zeg ik dan.
Hij geeft geen antwoord en komt achter me bij de ton zitten, ik krijg er geen fijn gevoel van.
'' Hoe denk je dat het met haar gaat ? Haar hart is gebroken, haar grote liefde heeft op haar gescholden en ze is misschien nog blind ook ! '' zeg ik dan.
Hij barst opeens in tranen uit '' ik vind het zo erg wat ik haar heb aangedaan, ik wist niet wat ik moest doen .. de rede waarom ik niet naar haar toe ga is omdat ik bang ben dat ze me nooit meer wilt zien '' zegt hij dan.
Ik voel me nog ongemakkelijker '' luister Ivon .. ga naar haar toe, leg het haar uit en laat haar ook haar kant uit leggen. En scheld vooral niet met onbetrouwbare boeren meid, denk je nou echt dat ze iets met hem zou doen na wat er is gebeurd ? Ze zei net nog dat ze alleen jou vertrouwde .. '' zeg ik dan.
Ivon knikt even '' dat zou ze niet doen nee .. en ik zal haar nooit meer zo noemen '' zegt hij dan nog.
Hij droogt zijn tranen '' bedankt Olivia .. ik zal gelijk naar haar toe gaan ! '' zegt hij dan.
'' Geen probleem en graag '' zeg ik dan, het laatste floept er een beetje uit.
Even kijkt hij me vragend aan en dan verschiet hij opeens van kleur '' mijn excuses '' zegt hij dan, hij loopt de kamer uit en doet de deur achter zich dicht.
Diep haal ik adem, ik haal de handdoek weg en ga weer verder met het schoonmaken van mijn nek.

Merel :

Opeens klopte iemand op de deur.
Robin liep er naar toe en deed de deur open.
Hij liep naar buiten.
"Ivon je kan beter nu weg gaan ze is erg overstuur."
Ivon keek naar de grond.
"Ik begrijp het zei die."

Robin kwam weer binnen.
"Het was je verloofde."

Ik schrok maar zei snel boos. "Is die weg ?"

Hij kwam weer bij me zitten.
"Ja hij is weg."
Ik verborg mijn tranen.
"Robin wil jij me helpen om te leen om te gaan met mijn handicap."

"Tuurlijk Merel , en daarna als je er klaar voor bent kan je naar Ivon."

Olivia Elaine Newton

Mijn nek deed eigenlijk ook best wel pijn, vooral de spieren.
Ik kan blijven poesten wat ik wil maar blijf me vies voelen.
Er word op de deur geklopt '' mevrouw Newton ? '' klinkt de stem van Edward.
'' Ja, nee, ja, nee .. uhhh .. nee '' zeg ik dan.
Ik hoor Edward wat lachen aan de andere kant '' mevrouw Newton is het nou ja of nee ? '' zegt hij dan.
'' Ja ik ben er en nee je kan niet binnen komen, ik zit in bad '' zeg ik dan.
'' Wacht even '' zeg ik dan.
Ik sta op uit het bad en sla de handdoek om me heen.
Ik doe een onderjurk aan en probeer dan een korset aan te krijgen '' verdomde korsetten '' zeg ik dan per ongelijk hardop.
'' Gaat alles goed mevrouw Newton ? '' hoor ik Edward dan zeggen.
'' Een soort van .. ik krijg mijn korset niet goed '' zeg ik dan, het laatste zei ik zacht.
'' Ik zal even een dienstmeid voor je roepen '' zegt Edward dan.
Ik hoor hem weglopen, even later komt er een dienstmeid binnen.
Ze helpt me even en gaat dan weg, ik bedank haar even.
Snel trek ik een andere jurk aan, ik ga aan de spiegel zitten om mijn haar door te borstelen.
'' Kom maar binnen '' zeg ik dan, Edward komt naar binnen gelopen.
Ik borstel mijn haar intussen door.

Merel :

Robin is hout halen voor de openhaard.
Hij kwam ook terug met wat erg lekker rook.
"Ga je stampotje maken ?" lachte ik.

Hij zei niks en ging heerlijk koken.
Ik zat nog op het bed.
maar ik rook al die heerlijke geurtjes.

"Het ruikt echt heerlijk."
Hij zette aan de tafel naast zijn bed 2 kommetjes en 2 houten lepels.

"Oke het eten is klaar."zei die vriendelijk.
"Hmmm hoe moet ik bij de tafel komen ?"

Ik hoorde Robin lachen.
"Lopend ."

Ik grinnikte.
Ik stond langzaam van het bed en deed mijn handen naar voren ik voelde een kastje naast het bed en opeens voelde ik een kommetje.

Ik pakte de stoel ervoor en ging zitten.
"Nou eet smakelijk ."lachte ik.

Olivia Elaine Newton

Edward komt achter me staan, ik borstel mijn haar verder door en steek het dan op met een lintje.
'' Kan je, je haar niet los laten .. ik vind dat altijd zo mooi staan '' zegt Edward dan met een glimlach.
Hij wilt een hand op mijn schouder leggen, ik spring overeind en kijk hem bang aan.
Ik zie Edward wat verschrikt kijken naar me '' Olivia ik doe je echt niets '' zegt hij dan.
Ik kijk hem aan '' ik weet het .. maar ik .. '' zeg ik dan en ik barst bijna weer in tranen uit maar weet net op tijd mijn tranen tegen te houden.
'' Sorry .. '' zegt hij dan, ik schud mijn hoofd.
'' Het geeft niet '' zeg ik dan.

Merel :
na dat ik had gebeden viel ik zowat mijn eten aan.
Ik had zo veel honger gekregen van alles.
Robin keek me aan hoe ik alles naar binnen propte.
"Eet wat rustiger joh anders krijg je straks buikpijn."

ik legde mijn lepel neer.
"Sorry." zei ik wat schamend.

Ik hoorde hem lachen om het gezicht dat ik trok.

Olivia Elaine Newton

Edward loopt op me af '' gaat alles nog goed met Merel ? '' zegt hij dan.
'' Het is wat je goed noemt '' antwoord ik dan.
Hij knikt '' het spijt me van I... '' zegt hij dan, ik schud mijn hoofd '' het geeft niets '' zeg ik dan.

Merel :
Na het eten was ik erg moe.
"Waar kan ik slapen ?"

Robin begeleiden me dit keer naar zijn bed.
"Hier."

Ik knikte en ging in het bed liggen.
voor ik het wist viel ik in diepen slaap.

Olivia Elaine Newton

'' Edward ik wil gaan slapen, ik ben nogal uitgeput '' zeg ik dan.
Hij knikt en loopt weg .. het leek wel alsof hij even niet wist wat hij met me aan moest.
Ik kleed me weer om in mijn nachtjapon en kruip mijn bed in, al snel val ik in slaap.

Merel :

Ik sliep heerlijk.
Maar ik droomde al snel die nachtmerrie die elke avond terug kwam.
Ik draaide maar om en woelde me maar in die bed rond.

Opeens voelde ik een hand en gilde ik het uit.

"Rustig maar ik ben het Robin , Gaat het?"

Olivia Elaine Newton

Ik miste Merel, en ik haatte het idee dat ik niet meer alleen in het donker naar buiten durf.
Ik blijf maar woelen in mijn bed, uiteindelijk sta ik op.
Ik pak mijn overjas en trek hem aan, ik trek hem dicht om me heen en loop mijn kamer uit.
Ik ga voor de deur van Edward staan, even twijfel ik maar dan klop ik toch aan.
'' Wie is daar ? '' hoor ik dan iemand slaperig zeggen.
'' Olivia '' zeg ik dan.
'' Kom binnen '' hoor ik Edward dan zacht zeggen.
voorzichtig stap ik naar binnen toe.

Merel :

Ik knikte.
"Ja het gaat."
Ik draaide me al snel weer om en viel in slaap.
Robin was maar weer op de grond gaan liggen.
naja waar moest die anders slapen ik had zijn bed.

Ik hoorde nog even de wind en de regen op het dak.
Ik sloot mijn ogen en probeerde al die gedachtes uit mijn hoofd te krijgen.
Uiteindelijk viel ik toch nog in slaap.

Olivia Elaine Newton

Hij gaat overeind zitten in zijn bed '' wat is er ? '' zegt hij dan.
'' Ik kan niet slapen .. '' zeg ik dan zacht.
Edward staat op en loopt naar me toe '' kom maar mee '' zegt hij dan, even twijfel ik maar dan knik ik.
We lopen naar beneden toe, we gaan naar de keuken toe.
Hij zet me neer bij het keukeneiland.
Hij maakt wat warme melk met honing, hij loopt terug naar mij.
Hij heeft voor zichzelf een glas en voor mij '' dat zal vast wel wat helpen '' zegt hij met een glimlach.
Ik lach even '' dankjewel '' zeg ik dan.
Ik neem een slokje van mijn melk, het is heerlijk.
Na een tijdje hebben we het op, Edward kijkt me even aan en lacht dan '' mevrouw Newton, er zit nog wat melk boven uw mond '' zegt hij dan.
'' Waar ? '' zeg ik dan.
Hij steekt zijn hand uit en veegt het weg, ik kijk hem even aan in zijn ogen.
Edward buigt zich langzaam naar me toe en geeft me een kus, opeens beeld ik me de man in.
Gelijk stop ik '' mijn excuses '' zegt Edward dan.
Ik schud mijn hoofd '' het is niet erg '' zeg ik dan.
Hij was zo lief ... waarom moest dit toch met me gebeuren ? denk ik dan.
'' Denk je dat je al kan slapen ? '' zegt Edward dan.
Ik glimlach even en schud dan mijn hoofd.
Ik sta op, Edward staat ook op en loopt even met me mee.
Ik ga naar boven naar mijn kamer, ik pak een plaid en loop naar de vensterbank.
Ik kijk naar Edward en klop naats me, Edward loopt naar me toe en komt naast me zitten.
Ik geef hem een deel van het plaid zodat we allebei ingepakt zitten in het plaid.
Ik kijk even naar buiten naar de sterren, Edward legt zij n hoofd op mijn schouder.
Uiteindelijk draai ik me wat om, Edward slaat voorzichtig zijn armen om me heen.
Ik ben zo moe .. Ik val in slaap tegen Edward aan terwijl hij met zijn armen om me heen blijft.
Opeens droom ik over de man, ik rak in paniek em schrik wakker " Edward " roep ik in paniek uit.
Hij schrikt gelijk wakker, hij trekt me stevig tegen zich aan, ik begin te huilen " rustig maar, hij kan je hier niets doen, ik ben bij je " zegt Edward dan op rustgevende toon.
Ik sla mijn armen ook om Edward heen en blijf zo een tijdje zitten huilen.
Uiteindelijk val ik huilend in slaap.

De volgende ochtend als ik wakker word lig ik nogsteeds zo bij Edward.
Ik kijk even op en zie dan dat hij al wakker is " goedemorgen slaapkop, gaat het weer een beetje ? " zegt hij dan met een lieve glimlach.
" Ja .. Dankjewel dat je me zo helpt " zeg ik dan.
" Geen dank mevrouw Newton, en daarbij waarom zou ik het niet doen je bent mijn verloofde " zegt hij dan, ik glimlach even naar hem en kruip dan nog een beetje dicht tegen hem aan.
Ik leg mijn hoofd weer tegen hem aan.
" Ligt u lekker mevrouw Newton ? " zegt Edward dan een beetje lachend.
Ik giechel " ja zeker meneer " zeg ik dan.
Edward geeft me even een kus op mijn voorhoofd, ik glimlach.
Ik kijk hem even aan " ik houd van je " zeg ik dan met een glimlach, plots verschijnt er ook een glimlach op Edward zijn gezicht.
" Ik houd ook van jou hoor " zegt hij dan.
Ik ga weer met mijn hoofd tegen hem aan liggen, opeens borrelt mijn maag, nu pas bedenk ik me dat ik al een tijdje niets meer gegeten heb.
" Gaat alles goed ? " vraagt Edward dan bezorgd.
Ik knik " ik heb alleen een tijdje niets meer gegeten " zeg ik dan.

Merel :

Ik hoorde een eekhoorntje op het dak.
Wat was dat heerlijk wakker worden.
De doek om mijn ogen zat er nog steeds om.
Ik pakte het aan de achterkant beet en deed hem langzaam van mijn ogen af.
Alles was wazig.
Ik keek even rond en mijn zicht begon beter te worden.
Ik wreef met mijn handen even in mijn ogen met de hoop dat ik Ivon zag.
Maar ik zag een Robin slapend op een kleed op de grond.
Ik stond op en keek naar de jurk die ik aan had.
Ik streek met mijn handen de jurk weer recht en liep over Robin heen.
Ik deed de deur open en deed een stap met mijn bloten voeten in het gras.
Het leek alsof ik de wereld voor het eerst zag.
De lucht was blauw het gras groen.
Ik hoorde de vogels om me heen.
Ik keek rond en voelde me geweldig maar ook weer leeg.
Mijn ogen begonnen te branden van de tranen die opkwamen.
Ik ging in het natte gras zitten.
Ik keek nogmaals om me heen.

Het zou vandaag prachtig weer worden dat wist ik zeker.
Ik stond weer op en haalden mijn tranen uit mijn gezicht.
Ik zal een ontbijtje maken voor Robin als dank.
Ik liep weer naar binnen en begon te koken.
Robin werd wakker van de heerlijke geuren .
Maar toen die mij zag koken sprong die een gat in het dak van blijdschap.
"Je kan weer zien !" schreeuwde die.
Ik knikte.
"De rust en jou kruiden hebben geholpen." lachte ik.
Hij stond op en toen zag ik zijn blote boven lichaam.

ik draaide mijn hoofd om.
En gooide een shirt naar hem toe.
Hij knikte begrijpelijk en deed hem aan.
"Zin in ontbijt Robin ?"

Hij glimlachte "Natuurlijk heb ik zin in ontbijt!"

Olivia Elaine Newton

" Dan gaan we toch wat eten ? " zegt Edward dan met een glimlach.
" Maar ik lig zo lekker " giechel ik dan, Edward lacht ook even.
" Nou blijf dan maar liggen dan ga ik wel een ontbijt op bed voor je maken " zegt hij dan.
Hij staat op en loopt weg, even later komt hij terug met wat ontbijt op een dienblad voor ons samen.
Hij komt weer naast me zitten, snel sla ik weer even mijn overjas dicht.
Hij legt het blad neer " eetsmakelijk mevrouw " zegt hij dan met een glimlach.
Ik giechel " eetsmakelijk meneer " zeg ik dan.
Samen beginnen we aan ons eten.

Merel :
Ik zette alles wat ik had gemaakt op tafel.
Robin keek zijn ogen uit.
"heb je dat allemaal gemaakt?"

Ik knikte "Als bedankje."
Ik ging bij hem zitten.
Ik vouwde mijn handen en begon te bidden.
Nadat ik dat had gedaan pakte ik een broodje en wat beleg.
"Ben zo weer blij dat ik kan zien."
Robin keek wat beteuterd "Dan ga je zeker snel weer weg naar je verloofde."
Ik schudde mijn hoofd "Ik heb tijd nodig om na te denken." Maar diep van binnen wou ik naar Ivon toe rennen en hem omhelzen.

Olivia Elaine Newton

Na een tijdje hebben we het eten op, het begint weer te regenen.
'' Olivia .. ik moet eigenlijk zo meteen naar een vergadering toe '' zegt Edward dan zacht.
Ik kijk hem even aan en glimlach dan '' het maakt niet uit .. ik wil nog even langs gaan bij Merel '' zeg ik dan tegen Edward.
Hij knikt '' dan zal ik je nu maar alleen laten, dan kan je, je even omkleden. Moet ik nog een dienstmeid roepen voor je korset ? '' zegt hij dan, bij het laatste lacht hij wat.
Ik prik hem in zijn zij '' ja, ja lach maar .. probeer zelf maar eens zo iets aan te doen '' zeg ik dan wat lachend tegen hem.
'' Hup de kamer uit '' zeg ik dan lachend, Edward gaat van de vensterbank af en daarna ik.
Zodra Edward de kamer uit is verwissel ik mijn nachtjapon voor een onderjurk.
Net op het moment dat ik hem aan heb komt de dienstmeid binnen gelopen om mijn korset te doen.
Zodra dat ook klaar is bedank ik haar met een glimlach en gaat ze de kamer uit.
Ik kies een jurk uit en trek hem dan aan.
Ik doe nog een paar schoenen aan en loop dan naar de spiegel.
Ik borstel mijn haar door en steek het dan op met een bijpassend lintje.
Uiteindelijk sta ik op en loop naar beneden toe, ik loop naar buiten richting het bos om naar Merel toe te gaan.